Er is eenzaamheid
in het moment van stilte
tussen passieloze
zwijgende seks

In het autoalarm dat
door de regen
door de nacht schalt

Eenzaamheid leeft bij een schoenwinkel
aan de Amsterdamsestraatweg
met drugs over zijn gezicht geschreven
voorbijgangers aan de bijbel denken laat
en na vijf minuten vergeten is

Eenzaamheid is in het gekras
van het skateboard
van een twintigjarig vaderfiguur
alleen op de straat met god
en de inkt op zijn arm

Er is eenzaamheid dat zich verschuilt
achter de leugens van een bankier
en of hij moet overwerken

Hij komt langs op begrafenissen
en blijft voor de koffie
en cake en daarna
en plakt en zuigt
en drinkt en vergeet

Eenzaamheid ligt dagen in bed
denkt dat hij op vakantie is
klemt een fles tussen zijn lippen
klemt een kruik tussen zijn benen

Er is eenzaamheid in de ogen
van een eenmans-vuurpeleton
dat deur tot deur gaat voor God
maar nooit écht gebeden heeft

In het carillon dat klingelt uur op uur
terwijl kinderen elkaar plagen
in tuinen vol rozen en wespen
terwijl de tijd tikkertje speelt

En ze zingen
Pak me dan
Als je kan